Hermann Gradl
(ur. 15.2.1883 w Marktheidenfeld, zm. 15.2.1964 w Norymberdze)
Niemiecki malarz pejzażysta i grafik. Zainteresowanie sztuką i późniejszą edukację artystyczną zawdzięczał po części swoim kuzynom Hermannowi Gradlowi i Maxowi Jospehowi Gradlowi – uznanym artystom okresu Jugendstil. Od 1902 studiował w Monachium w Szkole Rzemiosła i Rzemiosła Artystycznego (Gewerbe- und Kunstgewerbeschule) w Monachium. Uczył się rysunku i garncarstwa, a także został uczniem projektanta tkanin Theodora Spießa. W 1907 roku Gradl trafił do Norymbergii, gdzie został początkowo nauczycielem, od 1908 roku profesorem, a od 1926 roku profesorem zwyczajnym w szkole rzemiosła artystycznego. Od 1930 roku prowadził klasę malarstwa pejzażowego.
Już w młodości zdobył uznanie swoimi projektami. Wspólnie z kuzynami projektował ekslibrisy, tkaniny, ceramikę, karty restauracyjne, zajmował się także projektowaniem wnętrz.
W 1909 roku stał się znany, ponieważ wygrał konkurs malarski organizowany przez miasto Norymbergę, zaś miejska galeria zakupiła jedną z jego prac. Duże sukcesy przyniosły mu wystawy – w roku 1914 w Szklanym Pałacu w Monachium oraz w roku 1918 w Lipsku, podczas których wszystkie jego prace zostały sprzedane w ciągu godziny.
W latach 1920-1930 wykonał wiele ilustracji książkowych. Znane stały się także jego bożonarodzeniowe talerze, które projektował w latach 1925-1930. W późniejszych latach najważniejszym obszarem twórczości Gradla było malarstwo pejzażowe, uwieczniał przede wszystkim swoje rodzinne strony oraz inne regiony Niemiec. Uznanie dla jego twórczości spowodowało, że powierzono mu wykonanie sześciu monumentalnych obrazów do jadalni Kancelarii Rzeszy w Berlinie. Znane są projekty tych obrazów, jednak nie wiadomo, czy zostały kiedykolwiek namalowane i dostarczone; kilka jego prac zakupił w tamtym czasie minister spraw zagranicznych Joachim von Ribbentrop. Po wojnie, po pozytywnej weryfikacji jego działalności w okresie III Rzeszy, został dyrektorem Akademii Rzemiosła Artystycznego, którą to funkcję pełnił aż do emerytury.
Stworzony przez samego Gradla wykaz jego dzieł zawierał ponad 3000 pozycji. Od przejścia na emeryturę w 1948 roku do śmierci malarza powstało aż 1000 prac.
Hermann Gradl został honorowym obywatelem swojego miasta Marktheidenfeld – tam też otwarto także muzeum poświęcone artyście.
Hugo Scheinert
(ur. 1873 we Wrocławiu, zm. 1943 w Janowicach Wielkich)
Niemiecki pisarz, malarz i grafik, pedagog i teoretyk sztuk pięknych.
Do roku 1902 prowadził swoją prywatną szkołę, w której kształcił specjalistów ornamentyki dla dolnośląskich fabryk porcelany. Artysta i jego liczni uczniowie przyczynili się do restauracji zabytków starożytności dla wielu niemieckich muzeów, w szczególności dla Śląskiego Muzeum Rzemiosła i Sztuki Starożytnej (Schlesisches Museum für Kunstgewerbe und Altertümer).
Scheinert ściśle współpracował jako grafik z wydawnictwem Wilhelma Gottlieba Korna.
Od 1902 roku był wykładowcą rysunku i kaligrafii w Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (Staatliche Akademie für Kunst und Kunstgewerbe) we Wrocławiu, która to uczelnia była w swym czasie – obok Bauhausu – najważniejszą akademią sztuki w Niemczech. Od 1911 roku wykładał także w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Był członkiem Związku Artystów Śląska (Künstlerbund Schlesien).
Scheinert znany był ze swych secesyjnych wzorów ekslibrisów.
Ważniejsze wystawy:
1902 Ausstellung für künstlerische Nadelarbeit und Handweberei, Lipsk
1904 Sonder-Ausstellung des Kunstgewerbevereins
1913 Ausstellung des Schlesischen Künstlerbundes
1914 Deutsche Werkbund-Ausstellung, Kolonia
1925 Sztuka reklamy – Wystawa niemieckich i włoskich artystów, Wrocław
1927 Schlesische Wertschau
1927 Kunstausstellung, Wrocław
Od 1924 roku mieszkał w Janowicach Wielkich (Alt-Jannowitz, później Jannowitz im Riesengebirge).
Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach. Nie jest znana dokładna data jego śmierci.
Ernst Münnich
