urodził się 1 września 1815 roku jako syn urzędnika i właściciela ziemskiego w miejscowości Borne, powiat Neumark (obecnie Środa Śląska). Już w wieku sześciu lat stracił ojca i trafił do swojego wujka do Wrocławia, gdzie uczęszczał do gimnazjum Marii Magdaleny. Po śmierci wujka Carl zamieszkał ze swoim drugim wujkiem ze strony matki w Wałbrzychu. Tu w wieku 14 lat rozpoczął naukę w jego firmie zajmującej się handlem winem i tkaninami. Zdobyte doświadczenie handlowe pozwoliło Carlowi zawczasu przewidzieć schyłek handlu lnem na Śląsku. Namówił swego wuja do zajęcia się branżą finansową i otwarcia – jako firma Ziebig & Co. – pierwszego domu bankowego w Wałbrzychu, którego zresztą został współwłaścicielem kilka lat po śmierci wuja.
Mieszkając w Wałbrzychu, Carl Tielsch miał możliwość obserwowania rozrastającego się porcelanowego imperium Carla Kristera. Wuj nie chciał niestety podjąć ryzyka i zainwestować w kolejną w mieście fabrykę porcelany, więc Carl poszukał wsparcia u swego przyjaciela Gideona von Wallenberg, właściciela domu bankowego we Wrocławiu. Ten zgodził się wesprzeć plany Tielscha i wszedł do spółki jako cichy wspólnik. I tak w 1845 roku niespełna trzydziestoletni Tielsch , nieposiadający żadnego doświadczenia w branży ceramicznej, założył jedną z pierwszych na Śląsku fabrykę porcelany, która już wkrótce miała stać się jedną z największych w Niemczech.

W 1849 roku Carl Tielsch ożenił się z Marią Luizą Leupold. W 1854 roku urodził się ich syn Egmont.

W 1868 roku – w okresie największych sukcesów zawodowych Tielscha – zmarła jego żona. Carl poślubił dwa lata później jej kuzynkę, z którą doczekał się trójki dzieci. Nie związały one jednak swojej przyszłości z rodzinnym przedsiębiorstwem.

Carl Tielsch zmarł 2 listopada 1882 roku w wieku 67 lat. Pochowany został w Wałbrzychu. Po jego śmierci fabrykę porcelany przejął jego syn z pierwszego małżeństwa – Egmont. Trójka dzieci z drugiego małżeństwa otrzymała w spadku udziały w hucie szkła, które zostały sprzedane w 1899 roku francuskiej spółce za kwotę miliona marek.

W 1888 roku Egmont Tielsch zakupił majątek z pałacem w miejscowości Reußendorf (obecnie dzielnica Wałbrzycha – Rusinowa) z przeznaczeniem na miejsce zamieszkania dla swojej rodziny. Majątek o powierzchni 592 hektarów, w skład którego wchodził m.in. reprezentacyjny park, świadczył dobitnie o sukcesie przemysłowca. Pałac nazywano przed wojną potocznie Tielsch-Schloss. W 1904 roku Egmont Tielsch otrzymał tytuł szlachecki i nazywał się von Tielsch-Reussendorf.

Egmont Tielsch zmarł w 1930 roku w wieku 76 lat. Jego miejsce w zarządzaniu fabryką porcelany zajął jego syn Herbert von Tielsch, który opiekował się także rodzinnym majątkiem w Reußendorf. Po II wojnie światowej Herbert von Tielsch musiał wraz z rodziną opuścić swój majątek i przeprowadzić się do Obernsees w Bawarii. Zmarł w 1957 roku w wieku 68 lat.